Ef það sé jazz...

Ef það sé jazz... sagði góður maður einhverju sinni og útskýrði svo ýmis náttúrulögmál markaðarins sem höfðu með að gera aðsókn að tónleikum og plötusölu.  Þetta var svona heitapottsspeki um hvernig neytendur höguðu sér þegar jazz var annars vegar.

Í nítjánda sinn blæs Jazzhátíð Reykjavíkur til sóknar í þeirri von að geta smitað borgarbúa af þessari veiru sem öllum er svo holl. Hún hagar sér eins og flensuskítur, þeas maður getur orðið dáldið skrítinn í hausnum, en þegar henni lýkur líður manni betur og hefur búið til heilmikinn tolerans fyrir skrítinni og skemmtilegri músík sem neitar að láta skilgreina sig. Mannbætandi! Segi og skrifa. 

Hátíðin sem hefst núna á þriðjudaginn er sett saman með það að markmiði að í borginni verði festivalstemmning.  Jazz í hádeginu, eftirmiðdaginn og á kvöldin fram á nótt.  Ekkert á morgnana, fyrirgefiði. Það er hægt að ná næstum öllu sem í boði er, en til þess þarf reyndar að klippa framan eða aftan af einstaka tónleikum.  En það er vitað að nokkrir eitilharðir áhugamenn vilja ekki missa af neinu og því er það alltaf haft að leiðarljósi að hægt sé að ná öllum listamönnunum.

Hátíðin verður formlega sett í Iðnó á þriðjudagskvöld kl 20. Ókeypis aðgangur á meðan húsrúm leyfir. Þeir sem ekki geta beðið fá tækifæri til að þjófstarta með Agnari Má Magnússyni píanóleikara sem spilar opinberan upptakt Jazzhátíðar Reykjavíkur í Vonarsalnum í Efstaleiti ásamt Ben Street og Bill Stewart þennan sama dag kl 18.  Frábærir New York spilarar af bestu sort.  Kynnið ykkur endilega dagskrána á fína vefnum okkar. Góða skemmtun!